بررسی ارتباط بین دانش تغذیه و سطح فعالیت بدنی با عوامل خطرزا در زنان مبتلا به سکته قلبی

زمینه و هدف: بیماری‌های قلبی- عروقی به‌ویژه سکته قلبی از شایع‌ترین علل مرگ‌ومیر در جهان و ایران است. به نظر می‌رسد که دانش تغذیه و سطح فعالیت بدنی با بیماری‌های قلبی- عروقی و کاهش عوامل خطر آن ارتباط داشته باشد. بااین‌حال، این ارتباط در زنان مبتلا به سکته قلبی ارزیابی نشده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه‌ی بین دانش تغذیه و سطح فعالیت بدنی با عوامل خطرزای قلبی- عروقی در زنان مبتلا به سکته قلبی بود. روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در آن 150 زن مبتلا به سکته قلبی (میانگین سنی 9/32±64/47 سال) مراجعه‌کننده به بیمارستان‌های رشت به صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ارزیابی سطح فعالیت بدنی و دانش تغذیه آزمودنی‌ها به ترتیب توسط پرسشنامه فعالیت بدنی بک و پرسشنامه دانش تغذیه(Paramenter-Wardel) انجام شد. اندازه‌گیری لیپیدهای خون (LDL-C، تری گلیسرید، HDL-C و کلسترول تام) نیز پس از 12 ساعت ناشتایی و همچنین اندازه‌گیری BMI، WHR و فشارخون از تمامی شرکت‌کنندگان به عمل آمد. همبستگی داده‌ها توسط آزمون‌های پیرسون و اسپیرمن با نرم افزار SPSS تجزیه‌وتحلیل و سطح معنی‌داری (۰/05>(P در نظر گرفته شد. یافته‌ها: نتایج حاکی از آن بود که بین سطح دانش تغذیه و فعالیت بدنی با میزان تری گلیسرید، کلسترول تام، LDL-C و WHR آزمودنی‌ها رابطه معنی‌داری وجود ندارد (۰0/05P). همچنین بین دانش تغذیه و فعالیت بدنی با فشارخون سیستولیک رابطه ی معکوس و معنی‌داری دیده شد (۰0/05>P). نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به‌ دست ‌آمده به نظر می‌رسد دانش تغذیه سطح فعالیت بدنی کافی می‌تواند آثار مفیدی در بهبود پروفایل لیپیدی و فشارخون سیستولیک زنان مبتلا به سکته قلبی داشته باشد. مطالعات بیشتری به‌منظور بررسی سایر عوامل مداخله‌گر در این موضوع لازم می‌باشد.